-
1 napuścić
глаг.• напустить* * *сов. 1. напустить;\napuścić dymu напустить дыму;
\napuścić kogoś na kogoś напустить (натравить, науськать) кого-л. на кого-л.;2. насытить, пропитать;\napuścić smołą пропитать смолой
* * *сов.1) напусти́тьnapuścić dymu — напусти́ть ды́му
napuścić kogoś na kogoś — напусти́ть (натрави́ть, нау́ськать) кого́-л. на кого́-л.
2) насы́тить, пропита́тьnapuścić smołą — пропита́ть смоло́й
См. также в других словарях:
napuścić — dk VIa, napuścićpuszczę, napuścićpuścisz, napuścićpuść, napuścićpuścił, napuścićpuszczony napuszczać ndk I, napuścićam, napuścićasz, napuścićają, napuścićaj, napuścićał, napuścićany 1. «umożliwić czemuś przedostanie się, przenikanie do czegoś;… … Słownik języka polskiego
napuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, napuszczaćam, napuszczaća, napuszczaćają, napuszczaćany {{/stl 8}}– napuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, napuszczaćpuszczę, napuszczaćci, napuszczaćpuść, napuszczaćpuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
